Expo
Jaarlijkse tentoonstelling van mei tot einde september 2020
in de kerk van Steenkerke
Dagelijks open van 9 tot 19 uur behalve tijdens diensten
Deze uitgave kreeg de Prijs voor het Spirituele Boek 2013
Op een eigenzinnige, kritische, authentieke maar toch warme, milde en grappige manier slaagt de auteur erin de kern van de christelijke boodschap zonder franje, in eenvoudige taal te verwoorden.
Sober maar zeer mooi uitgegeven boek waarbij de verschillende onderdelen worden afgewisseld met zwart-wit tekeningen van de auteur zelf.
De Prijs voor het Spirituele Boek bekroont een auteur van een boek waarin op een toegankelijke wijze wordt bijgedragen tot de zoektocht naar zin, bezinning en bezieling in de huidige samenleving.
Het is een initiatief van de beroepsorganisatie van de
Uitgevers van de Katholieke Periodieke Pers, VUKPP.
De jury werd voorgezeten door K.U. Leuven rector Rik Torfs en Mieke Van Hecke directeur-generaal van het Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs.
Altijd iemands vader, altijd iemands kind
Mijn oorlogsverhalen
Liedjes, vertelsels en tekeningen van mijn levenslange oorlog
Dit moet mijn allerverste herinnering zijn, ik was drie jaar oud en heel ons huis in de Striepstraat in Lauwe daverde en vader vluchtte met mij in zijn armen te vierklauw, drie treden in éne keer, naar de kelder. Een matrasje boven de patatten. Moeder zat daar ook al met klein broertje op hare schoot, wees gegroet Maria vol van genade... boem... weer een nieuwe ontploffing. Als kind slaap je algauw weer voort. Zoveel jaren later hoor je vertellen dat ze Kortrijk gebombardeerd hadden in die dagen en dat er zoveel mensen dood waren. Engelse bommen waren het, hoe is dat mogelijk! We hebben het overleefd, maar de angst is blijven zitten ergens diep in ons zieltje. De oorlog was al lang voorbij, maar als er een vliegtuig passeerde, dan kropen mijn oudere broer Walter en ik nog altijd doodverschrikt onder de keukentafel. Leven, dat is gevaarlijk, leven, dat is in oorlog zijn, dat is altijd waakzaam zijn en als de sirenes loeien, moet je wegvluchten naar de diepe kelder.'